gnoić

gnoić: gnoić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, gnoję, gnoi, gnój, gnojony {{/stl_8}}– zagnoić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'brudzić, zanieczyszczać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gnoić pokój. Zagnoiła brudnymi butami całą podłogę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}gnoić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}– zgnoić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wywoływać gnicie; pozwalać na gnicie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gnoić paszę, siano. Zgnojone zboże. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wyniszczać kogoś fizycznie i psychicznie, zmuszając go do przebywania w ciężkich, szkodliwych warunkach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gnoić kogoś w więzieniu. Zgnoił go morderczą pracą. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'celowo kogoś oczerniać; psuć komuś opinię; zniesławiać kogoś lub coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konsekwentnie kogoś gnoić w czyichś oczach. Kogoś zgnojono na konferencji prasowej. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}gnoić III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'stosować gnój do uprawy ziemi; nawozić gnojem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gnoić pole. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… … Słownik języka polskiego
gnoić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ropiejącej, jątrzącej się ranie; nie goić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gnojące się długo skaleczenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gnoić — 1) Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize 2) Dokuczać komuś; dręczyć kogoś Eng. To make someone s life miserable; to torment … Słownik Polskiego slangu
gnojenie — ↨ gnojenie się n I rzecz. od gnoić (się) … Słownik języka polskiego
zagnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgnoić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnoić II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias